Naam: Sven de Haan (1980)
Beroep: Slager
Aantal jaren bij Fortius: Vanaf de fusie tussen D.J.K. en Madjoe in 1993.
Daarvoor vanaf mijn vijfde bij Madjoe gevoetbald. Ik ben er wel 5 jaar tussenuit geweest en heb toen in de B1 en A1 van Haarlem gespeeld
Functie: Assistent-trainer bij de Zondag 1
Hoe ben je in contact gekomen met Fortius?
Ik ben opgegroeid bij Madjoe.
Mijn vader voetbalde in het 1e van Madjoe en mijn moeder handbalde bij D.J.K.
Hoe vind je de sfeer?
De vaste ploeg wordt steeds kleiner, helaas. We hebben heel veel leuke dingen meegemaakt, ook minder goeie. Ik zou er een boek over kunnen schrijven.
De club maar ook de tijd is veranderd. Vroeger was je altijd op het veld en bij de club. Je leefde voor de club. Dat is niet meer en komt ook nooit meer terug.
Hoe vind je het om assistent-trainer te zijn?
Ik voel me eigenlijk nog steeds als een van de jongens. En ook zij bekijken me zo. Ik zeg dingen die de trainer niet zou zeggen (maar misschien wel denkt).
Ik ben als speler wel wat gewend. Als ik de fout in ging kreeg ik de hele ‘5e colonne’ over me heen. Die lui stonden altijd rechts van het doel naar de wedstrijd te kijken.
Hoe vond je het om zelf te voetballen?
Ik was in mijn beginjaren laatste man, maar het meeste heb ik op 10 gespeeld, als spelverdeler met een goeie trap. Ik speelde mooi voetbal, al zeg ik het zelf, maar ik hield niet van rennen. Door mijn goeie trap kon ik echter de anderen (en de bal) het werk laten doen! Ik heb vaak samen met Peter Kost gespeeld, we voelden elkaar goed aan. Peter versierde vrije trappen waaruit ik dan kon scoren.
Heb je een speciale herinnering?
Dat ik de beslissingswedstrijd om het kampioenschap in 2005 vanwege de liefde heb laten schieten en tijdens die wedstrijd in Israël met een meisje in de bioscoop zat. Ik was smoorverliefd en was met haar meegegaan naar familie die in de buurt van Tel Aviv woonde. In de bioscoop zag ik op mijn mobiel dat het 1-0 werd, gescoord door Peter Kost. Ik heb uiteraard na de wedstrijd naar Amsterdam gebeld.
